ارائه الگوی رقابت‌پذیری در مناطق آزاد تجاری

در طول دو دهه اخیر، مدیران شاهد یک دوره تغییرات شگرف جهانی به واسطه پیشرفت در فناوری، جهانی شدن بازارها و شرایط جدید اقتصادی، سیاسی بوده­اند. امروزه سازمان­ها باید به گونه­ای باشند که با استفاده از مدل­های موجود در رقابت­پذیری و نظرات خبرگان، افزایش توان رقابتی و سودآوری را ممکن سازند. بررسی و کنکاش در زمینه رقابت­پذیری همواره می­تواند نتایج جدیدی به همراه داشته باشد. این مقاله، با هدف بهره­گیری و تلفیق عوامل مؤثر بر رقابت­پذیری در بین مناطق آزاد تجاری ارائه شده است. برای انجام این پژوهش، به واسطه مرور بر ادبیات در دسترس، عوامل موثر بر رقابت­پذیری در مناطق آزاد شناسایی و فهرست شدند. سپس با استناد به این عوامل الگوی مورد نظر طراحی شد. سپس در گام آخر با استفاده از نرم­افزار AMOS، الگوی طراحی شده، اعتبارسنجی شد. در این مسیر منطقه آزاد اروند به عنوان مورد مطالعه انتخاب شده و الگوی طراحی شده به ازای آن منطقه مورد تست و آزمون قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می­دهند در پژوهش حاضر عوامل شامل مزیت­های حاکمیتی، مزیت­های ذاتی و موقعیتی، مزیت­های زیر ساختی، مزیت‌های مالی و اقتصادی، مزیت­های عملکردی بر رقابت­ پذیری تاثیر دارند. در این بین مزیت مالی و اقتصادی بالاترین رتبه را داشته و عامل مزیت­های عملکردی در پائین­ترین رتبه قرار داشته ­اند.